Bu dünyada şans diye bir şey yoktu, insan kendi şansını daima kendi yaratırdı. Aklı başında olanlar bunu bilir ve işini şansa bırakmazdı. Aptallar ise başına gelen her talihsizlikte şansız doğduğunu düşünürdü. Bu, hayata karşı oynanan büyük bir kumardı ve sadece oyunun kurallarını bilenler kazanırdı. Benim için bu hep böyle olmuştu: Risk al ve kazan. Kaybetmek bana yakışan bir şey hiç olmadı. Bunu fark etmemi sağlayan şey, herkesin gözyaşı döktüğü mezarı uzaktan izlememdi. Babamın mezarı hayatımın dönüm noktası olmayı başarmıştı. Herkesin düşündüğü gibi aslında ölümünde kendimi hiç suçlamadım. Yeterince acımasız değilsen senden daha acımasız olanların hedefi olacaktın. Böyle bir dünyada yaşadığımızı ilk o zaman fark etmiştim. Evet, o günden sonra dönüştüğüm kişiden zerre kadar pişmanlık duymadım, duymayacaktım. Seçimlerimiz bizi olduğumuz kişiye dönüştürmezdi, olduğumuz kişi seçim yapmamızı sağlardı.
·
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.