Narin Topaloğlu
@birsincapinicsesi
ig | sincapingunluguu
Hfl
Hatay
2 Ekim
65 okur puanı
Haziran 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Keşke Rune...Keşke insanlar bunun her gün nasıl hissettirdiğini bilseydi. Neden her günün tadını çıkarmayı, biten bir yaşam öğretiyor? Neden elimizde dünyadaki tüm zaman varken hayallerimizi yaşamak için zamanımızın bitmesini bekliyoruz? Neden en sevdiğimiz insana onları son kez görecekmişiz gibi bakmıyoruz? Eğer bunu yapsaydık,hayat daha canlı olurdu. O zaman hayat gerçekten ve bütünüyle yaşanmış olurdu.
Sayfa 149 - yabancı yay.Kitabı okudu
Rüzgâr, tıpkı bir insan gibi aniden ölüverir.
Düşen mutlu düşer, ne de olsa son nefesini sevdiğinin kollarında vermiştir. Yaşayana ise çıldırmak kalır. Yapraklarını koruyamadıkları için ağaçları kökünden söker, duyarsız sokaklarda naralar atarak dev binalara saldırır.
Okur Takip Önerileri
Tuhaf bir paradokstur yaşanan. Rüzgâr, yaprakların döküleceğini bildiği için şarkısına başlamıştır. Yapraklarsa döküleceklerinden habersiz, rüzgârın ağıda benzer şarkısını duyunca dayanamayıp bırakmışlardır kendilerini aşağıya.
Belki size şaşırtıcı gelecek, rüzgâr çiçeklere değil, yapraklara âşık olur. Evet, ağaçları güzel kılan, kuru dalları yeşile çevirip güneşte gümüşbalıkları gibi kımıl kımıl kıpırdanan yapraklara...
rüzgâr sonbaharda hep aynı şarkıyı söyler
Bir kitabı okumaya başladı
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Şu anda okuyor
%21 (21/96)
·
Beğendi
Gece inmiş, yüksek camların arkasında bulutlar koşuşuyor; yitip gitmemek, soluk, gülümser yüzünü göstermek için direnen ayı örtüyorlar. Ay bir an görünüyor, sonra kara bulutlar gene örtüyor onu. Hiç umudun yok artık.
Artık saatine de bakmıyorsun, geçici insan ömrüne bağışlanmış olan zamanı yanlış olarak ölçen bu yararsız şeye, gerçek zamanı, hiçbir saatin ölçemeyeceği atak, ölümcül bir hızla koşan zamanı saptırmak için icat edilmiş olan, uzun saatleri esneyerek gösteren bu akreple yelkovana. Bir ömür, bir yüzyıl, bir elli yıl: Bu aldatıcı ölçüleri anlayamazsın artık, bu cisimsiz tozu ellerine almak olanağı yok artık.
"Gökyüzü ne aşağıdadır ne yukarıda. Hem üstümüzde bizim, hem altımızdadır."
"Önemli olan size yalnızlığınızı duyurmaması."
"Yalnız olmamızı isterler Senyor Montero, çünkü ermiş olmak için yalnızlığın gerekli olduğunu sanırlar, bilmezler ki yalnızlıkta günah eğilimi daha fazla olur."
Birdenbire ortaya çıktı, sessizce, duyulamayan ama gerçek olan sesler bile çıkarmadan çıktı ortaya çünkü bu duyulamayan gürültüler, sessizlikten de güçlüdür, çünkü hemen anımsanır bu sesler.
Bir kitap okudu
68 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
O gün sona ermeden kendisinin de bu hale gelme ihtimali vardı! Hayat böyleydi işte! Ne kadar boş, ne kadar kısaydı... Sadece hayattakilerin canı acırdı. Öldükten sonra acı duyulmazdı. Ölmek, uyumak demekti. Durmak, istirahat etmekti. O halde neden ölmeye razı olmuyordu?
