Kendi isminizi seçecek olsaydınız, hangi ismi seçerdiniz?
Neden okur insan?
Derdine derman bulmak için mi yoksa derdine dert katmak için mi?
Yarasını unutmak için mi yoksa eşeleyip daha da kanatmak için mi?
İnsan kendine bunu neden yapar!
Sokakta giderken bir insan görür ve "bir yerlerden tanıyorum" hissiyatına kapılırsınız. "Tanıyorum ama çıkaramadım." Eserdeki kahramanların öyle yaraları var ki birçoğu kendi hayatınızdan tanıdık gelecek. Üzgünüm ama bu defa "çıkarabileceksiniz" Hem de kalbinizin en derin yerlerinden!
İnsan insana benzermiş.
Yara da yaraya benziyor!
Kul sıkışıyor, Hızır yetişmiyor!
Kalk Yerine Yat
Şermin Yaşar'ın birbirinden anlamlı on iki hikayesinin bulunduğu, sıradan insanların -hatta en arka sıralardan denilebilir- hayatlarından kesitler sunan hikâye kitabı.
Bakmayın hikaye dediğime, kitapta bittiğinde okuyanın zihninde bitmiyor, uzayıp gidiyor insanın zihninde bir roman okurcasına!
"Hayat bazen bir uyku sersemliği ile karşılar bizi. Üstümüze bir ağırlık basar, olmayacak yerde uyuyakalırız, tutulup kalır her yanımız. Hep özlemini çektiğimiz bir ses gelir uyandırır sonra. "Kalk yerine yat" der ve insan bu sesin sıcaklığına tutunur. Ve evet, herkes günün birinde yerini bulur."
Kimi hikayelerde kendimi buldum, birçoğunda yüreğimin en derinlerinden vuruldum! Besim Usta'nın baba acısı çöktü içime: "Sırtını dayayabileceği bir babaya öyle ihtiyacı vardı ki, yıllar boyu ördüğü bütün duvarları kendine baba diye ördü." Cevriye teyze ile kendime isim aradım durdum. Gülhayat deyince güler miydi sahi hayat? En çok ondaki umuda vuruldum. Bir "Bordo Palto" alamamanın acısı çöktü içime. Cemile Hanım gibi "tıkırtılar" duydum durdum. "Ömrü kimsesizlikle geçmiş Cemile Hanım’ın hayatında belki de ilk kez bu kadar çok “kimseye" ihtiyacı vardı." Ve onun gibi kimse anlamadı beni. Güvenlikçi Nasuh gibi kaçtım durdum: "Evden kaçarken yanına almayı unuttuğu şeylerin başında çocukluğu geliyordu aslında." Sarılacak bir balmumu heykel dahi bulamadan... Seher gibi herkese hayat olmaya çalışırken, kendim için var olmayı unuttum.
"Zeyneplerin hepsi mutlu oluyor, fark ettiniz mi?" (s. 28)
İsminizin hayatınızı etkilediğini düşündünüz mü hiç? Kimi insanlar vardır, adı gibi acıyla yoğrulmuş... Peki Gül deyince güldürür müydü hayat? Yoksa yalnızca kulağa gelen farklılıktan mı ibaret? Cevahir deyince ateşte mi yanıyordu insan? Peki ya Cevriye deyince?
Şu anki isminizi değiştirme şansınız olsa isminiz ne olsun isterdiniz?
Var mı içinizde kalan bir isim?
Hikâyemizin kahramanı gibi döner mi dersiniz talihiniz?
Çocuk kitaplarını da çok severim Şermin Yaşar'ın ama öyküleri beni benden alıyor. Okuduktan sonra bir süre eski ben olmakta zorlanıyorum. Öyle uzak yerlere fırlatıyor ki rotamı bulmam hayli zaman alıyor. Gönüllü çıktığım seyehatte rotamı yitiriyor, acemi bir seyyah gibi oradan oraya savruluyorum. Kalk Yerine Yat da öyle bir yolculuk oldu benim için. Yaralı hayatlar yolculuğunda kendimi çocukluğumda, gençlik yıllarımda, sevgisiz hissettiğim zamanlarda, yalnızlıklarımda buldum. Ayna görevi gördü hikayeler, onlara bakarken kendimi okuyordum.
"İçimde korkunç bir ağlama hissi birikmişti." (s. 120)
Bu hikayelerden sonra ağlayacaksınız.
·
7,3bin görüntüleme
Diğer kitapları da şiddetle tavsiyemdir.
Günaydın hocam 🌼 Bende ismini çok sevenlerdenim. Kendim koyacak olsam bu kadar güzel isim koyamazdim🤭🙈
Seviyorum ismimi, değiştirmek istemezdim. 🌸
İsmimin yine Merve olmasını isterdim
İsmimden memnunum hocam ama günlük hayatta iki ismiminde turnusol kağıdı gibi kullanılmasını istemezdim. Nasıl yani? Keyfi yerinde olmasan isteksizce "Aykut" diyor keyfi yerinde olan da "Barış" diyor. Sanki ilk ismimi zoraki ve şahsıma küfrediyorlarmış gibi söylüyorlar
Günaydın hocam. Emeğinize yüreğinize sağlık 🤲 Yine beni benden alan, kitabı okumak kadar etkileyen bir inceleme olmuş. Bu kitabı da almak farz oldu bu incelemeden sonra😊
Günaydın, ismimi çok seviyorum, kendim seçseydim yine "Elif" derdim.
İsmimi çok seviyorum aslında ama genelde çok çabuk unutuluyor. Hele ki hocalarım tarafından🙁
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.