Balzac bu kitapta karakterleri yalnızca piyon olarak kullanmış. İçinde biriktirdiği eleştirileri karakterlerin ağzından verebilmek, satrançta da olduğu gibi, istediği yönde hareket edebilmek için her eleştiriye bir karakter yaratmış ve romanını eleştiri-karakter kargaşasına çevirmiş. Sözde ana kahraman olan Goriot Baba, daha çok silik karakteri oynamış, Rastignac ana karakter rolüne bürünse de çabasının karşılığını alamamış, Vautrin ara sıra kara kahraman gibi ortaya atılmış fakat bir türlü kimliğini bulamamış... Kim ana karakter kim yardımcı karakter belli değil ya da hepsi Balzac'ın eleştirilerini dile getirmesine yardımcı olan karakterden başka bir şey değil denebilir. Karakter yoğunlundan dolayı roman Dingo'nun ahırına dönmüş. Goriot'un kızları ile arasındaki ilişki ise ne romanın yazıldığı dönemdeki ne de günümüzdeki baba-kız ilişkilerini neredeyse hiç yansıtmıyor. Fazla klişe, fazla bayat bir ilişki kurgulanmış ve romanı okurken "Yok devenin bale pabucu." diyorsunuz. Bir baba imajından ziyade kör, ergen bir âşık imajı çizilmiş. Bu kitap da beğenmediğim kitaplar arasındaki yerini aldı maalesef.

Goriot BabaHonore de Balzac · İş Bankası Kültür Yayınları · 202114,9bin okunma

·

45 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ayser İpek