Vicdanlı , sorumluluk duygusu olan bir insandı,yani birçoklarına göre kendini iş için harcayan bir enayi. O birçoklarına göre sanki kendisinin hayvanlarıymış gibi sovhozun hayvanları için kendisini mahvediyordu. Devlete ait bir ağılın asıl sahibi sanki imişçesine kan ter içinde çırpınmanın ne gereği vardı ? Fakat iş tutkusu, çalışma tutkusu onun yaradılışından geliyordu ve o bu tutkudan yararlanmasını uzmanlaşmasını bilmişti. Herkeste en az bir nebze bulunan bu tutku evrensel olmalıydı. Maalesef bu şekilde hareket edenler pek azdı. Kadın-erkek , genç- ihtiyar birtakım tembeller , miskinler doldurmuştu bu dünyayı. Bu insanlar tembelliğin, bütün sefaletlerin ve felaketlerin kaynağı olduğunu anlamıyorlardı.
Sayfa 315Kitabı okudu
·
125 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.