Eleştirel teori
Bu sene en çok zaman ayırdığım ve hala da zaman ayırmakta olduğum “Frankfurt okulu” beni birçok konuda tekrar düşünmeye, okumaya, öğrenmeye itekledi. Bir Uluslararası İlişkiler mezunu ve yüksek lisans öğrencisi olarak “eleştirel teori” benim de sık sık kullandığım merceklerden bir tanesi olmasına karşın bunca senedir bu bakış açısında kaçırdığım oldukça fazla önemli anahtar nokta olduğunu fark ettim. Prof. Dr. 
Sezgin Kızılçelik ’in oldukça sade, anlaşılabilir anlatımı ile bizlere sunduğu bu önemli kaynak, bence sosyal bilimlerle ilgilenenlerin zaman ayırması gereken bir eser. Bu kitap üzerinde birkaç hafta daha harcayacağım. Kitabı henüz yarılamama rağmen önüme okumam gerektiğini düşündüğüm onlarca makale çıkardı ve işin güzel tarafı biraz dikkatle yaklaşmanız halinde kitabın bizlere sunduğu bir okuma sırası var. Yani kafanıza makaleleri atıp okuma sırasını size bırakmıyor. Eleştirel teorinin tohumlarını, o tohumlar atılırken Avrupa’daki siyasi ve sosyal havayı anlamamızı sağlayacak makaleleri, teorinin oluşma nedenlerini ve evrimini oldukça düzenli ve sade bir dille anlatırken derinleşmek isteyenler için ek notlar içeriyor. Bu kitabı okuma listelerinize eklemeniz ve eleştirel teoriyi öğrenmenizi içtenlikle isterken, ilginizi çekebilmek ve bu ekolün düşünürlerini tanıtmak amacıyla birkaç alıntı yapmak istiyorum:
“Çağdaş insan hâlâ kaygılı; özgürlüğünü çeşit çeşit diktatöre teslim etmeye doğru gidiyor; ya da kendisini makinenin küçücük bir çarkına dönüştürüp, karnı tok, sırtı pek, ama özgür bir insan değil de bir robot haline gelerek bu özgürlüğü yitirmek yönünde ilerletiliyor.” - 
Erich Fromm, Escape from freedom ( 
Özgürlükten Kaçış ) (1941).
“Hiç kimse önündekinin sırtından ileriyi göremez, herkes de, arkasındaki için böyle bir örnek teşkil etmekten gurur duyar” - 
Walter Benjamin, One way street ( 
Tek Yön ) (1928)
“Bu düzenin en büyük ayıbı, sadece bazı insanların daha iyi koşullarda yaşıyor olması değildir; herkes iyi koşullara sahip olabilecekken çoğunun kötü koşullarda yaşıyor olmasıdır.” - 
Max Horkheimer , Dämmerung ( 
Alacakaranlık ) (1934)
“İnsan düşünmeye başladığında artık etrafa körü körüne saldırmaz” -Theodor W. ADORNO, Teorik ve Pratik üzerine bir tartışma (1956) ( 
Theodor W. Adorno ve Max Horkheimer )
Herkese iyi okumalar!
·
31 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.