Sanki son cümlesi gibi kısık bir sesle "Vakit geçiyor kızım." dedi ninem. O, kerâhât gireceği için böyle söylemişti ama haklıydı. Ömrümüzden bir secde daha eksiliyor, geçiyordu sayılı vakit. Yazın dahi üşüyen ayaklarındaki mestini, abdest almak için çıkarıp sedirin kenarına koyuverdi. Yeleğinin cebinden tutup sobanın üzerindeki güğümüyle