İkimiz de gidiyoruz, sen ve ben, aynı dolambaçta, duygularımızın bahçesinde, bu berbat dünyada duygularımız paylarını alamıyorlar, ve bu yüzden hepimiz, herkes kendi usulünce, bu kötü dünyadan öcümüzü alıyoruz. Düşlerin şarabının ne kadar kırmızı, ne kadar tatlı olduğunu bilmediğimiz için karşımızdakinin düşlerine dokunamayız.
Sayfa 36Kitabı okudu
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.