Eğlemen beni...
Verdiğim puandan da anlaşılacağı üzere, kitabı pek beğenmedim. İncelemelerine baktığımda, bir tane de olumsuz inceleme olması gereği duyarak bunları yazıyorum.
Belki zamanında korku romanları çok tutan şeylerdi. Açıkça söylemem gerekirse ben henüz #korku-gerilim türünde beğendiğim bir esere rastlamadım. Belki de bu, benim fazla gerçekçi olmamdandır. Belki de şu anda anakronizm yapıyorumdur. Ama ben öyle yapmadığımı düşünüyorum.
Vampir miti, epeyce ilgi çekmiş bir kaynaktır. Bu kitapta da tüm klişeler mevcuttu. Ama haç ile bir silah sahibi olabilmemiz, o zamanın genel kabulunde bile bana gülünç geldiği için, ne korktum ne gerildim ne de meraklandım... Yazar, aslında tam bu noktada, rahiple baş vampirin karşılaşmasında bu "haç olayının" bir sembol olduğunu güzel açıklamış. Ama o zaman da "eh baş olmayan vampirleri bununla ne güzel alt ediyoruz ama." dedim ben. Tam "materyalist felsefeye sahip bir insan, sanırım böyle şeylerden tat alamıyor." diyecek oluyorum; okuduğum çok romantik edebî eserler aklıma geliyor. Onlardan tat aldım. Üstelik sevgili 
Stephen King'in daha önce okuduğum 
Ateş Yolu kitabında mistik ögeler pek yoktu ama o kitabı da beğenmemiştim. O kitabın incelemelerinde ise genellikle "yazarın en sevilmemiş kitabıdır, kötüdür, yazarı bu kitapla değerlendirmeyin..." gibi yorumlar görmüştüm. Ama 
Korku Ağı da ondan pek öteye gidemedi benim için. Yazarın başka bir kitabını okumak için uzun bir ara veriyorum. Çünkü "bu kitaptan beklentimiz, üçüncü sınıf bir Amerikan korku filmi izlemek gibi eğlendirmesi mi?" diye soruyorum kendime... Cevabım evet olsa bile, kitap bunu bile karşılamıyor bende. Diyaloglar o kadar yapay duruyor ki, FlashTv'yi özlüyorum. Karakterler o kadar klişe bir biçimde önemsizler ki, ArkaSokaklar'ı aç, izle... "E vampir kitabı ne olacak ki?" derseniz, evet ben de aynı şeyi söylüyorum "Ne olacak! İlginç hiçbir şey yok..." Ayrıca bahsettiğim o Amerikan filmleri mi klişelerini böyle kitaplardan aldı, yoksa kitaplar mı öyle yerlerden ilham aldı bilmiyorum ama "neden bu karakterler hep en mantıksız şeyi yapıyorlar?" diye sormadan edemiyorum. "Neden hep mantıksız, neden sakar, neden panik, neden tüm bunlarla çelişik bir şekilde pozcu..." Püf püf püf yani. Sorun bende mi, kitapta mı, yazarda mı, türde mi... İncelemeyi okuyup beni az-çok anlayanlar ve bu kitabı beğenmiş olanlar yardımcı olurlarsa sevinirim. Onlara göre bu kitap, yazarın en iyi kitaplarından biriyse, "sen bu yazarı okuma!" diyebilirler. İsterlerse yazarın başka bir kitabını bana önerebilirler. Tabi bunu yaparken beni az-çok anladıkları varsayımı ile "daha az mistik öge barındıran bir eser" ortaya atacaklarına da güveniyorum.
Son olarak, sanırım, Stephen King abartılmış bir yazardır. Başka bir kitapla fikrim değişirse buraya inceleme linki eklerim. Selâmetle...
··
44 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.