Kalp Ağrısı
Azize'nin dayı çocuğu Binbaşı Hasan Bey'in gelmesi ile başlayan eserde; hem Azize ile Hasan'ın, hem Azize'nin çocukluk arkadaşı Zeynep ile Hasan'ın, hem de Zeynep ile nişanlısı Saffet'in sürüklendiği bir karmaşa anlatılıyor.
• Olmayacak şey ama, Hasan Bey ve ben tamamıyla Azize'siz ve Saffet'siz tesadüf etseydik ve evlenseydik her halde çok kuvvetli ve maddî bir incizâba rağmen ben, şiddetle bedbaht olacaktım, o, her süslü kadının, heyecan ve arzu veren kadının arkasından belki gidecekti. Bir zaman sonra ben, onu tatsız ve alelade bulacaktım. O, benden, belki fazla erkeğe benzediğim ve basit olduğum için çarçabuk bıkacaktı. (Sayfa 45)
• Demek nefes almaktan adım atmaya kadar, o kadar basit ve bayağı hareketlerin insanı mest eden bir kudreti varmış. Niçin kendimi mezara koymuş, üzerime mermer bir sandık kapatmıştım? Hayat pek âlâ, pek cazip bir şeydi. (Sayfa 60-61)
• Demek beni mustarip eden aşk değildi, kalbimi ağrıtan sevdiğim adamın benim olmaması değildi, benim ıstırabım, hiçbir kadına müyesser olmayan bir ıstıraptı; kalbimin, varlığımın iki yüzlülüğünden gelen bir ıstıraptı. (Sayfa 83)
• İçimde idam hükmünü giyen ve çaresiz bir teslimiyetle ölüme giden bir mahkûmun sessizliği vardı. (Sayfa 99)
• Ben ona hayat hissemi vermiştim.
Artık hayat, saadet, heyecan, bunlar benim için yok olmuş, boş ve manâsız sadalardan başka bir şey olamazdı. (Sayfa 128)
• ... bütün tahsilime ve yaşıma rağmen kalbimin soytarı kadar maskara olmasına mâni olamadım. (Sayfa 137)
• Ben bu kadar pahalı hatıra, bu kadar acı duygu istemiyorum. (Sayfa 171)
• Kalbim bu imtihandan canlı çıkarsa bütün bu dünyada benden kavî* bir kadın olmayacaktı. (Sayfa 183)
(*Dayanıklı, güçlü, sağlam.)
• Yetmez mi, ya Rabbim? Yeni uyanan kurtuluş ve sukûn ümidini niçin bu eski ses susturuyor? (Sayfa 186)
Öncelikle Zeynep'in verdiği taviz, vazgeçtiği şey kendisi için öyle hayırlı bir vesileye döndü ki. Ben onun yerine rahatladım resmen.
Diğer taraftan Azize için emin olamadığım bir çok konu var. Zeynep'i seviyor mu kıskanıyor mu anlayamadığım çok zaman oldu. Belki her ikisini aynı anda hissediyordur fakat yalnızca kendisini önemsediği hissiyatına kapıldım ki bu durum Zeynep için üzülmeye sevk etti beni.
Bir diğer taraftan Hasan, hakkında konuşmak bile istemediğim bir karakter oldu. Çapkındı, aynı anda birden fazla kişiye bağlı veya onlara ilgili olabilen biriydi. Ki bu durum neticesinde, kendi düşündüklerini de okumamla; kendisine olan duygularım, hayatımda hiçbir karaktere hissetmediğim şiddette olumsuzdu. Bunların üstüne bir de eskiden yaşanan bazı şeylerin gün yüzüne çıkması sebebiyle bende ipler koptu. Kısacası bu adam benim gözümde, karakter sahibi olmayan bir karakterdi.
Son olarak Saffet, o, en az bahsedilen kişi olmasına rağmen en beğendiğim karakterdi.
Eklemek istediğim bir küçük detay var: bu kitapta hiçbir şekilde aşk veya büyük bir sevda hissetmedim. Hiçbir karakter için böyle bir duygu hissedemedim. Çoğu takıntılı, hastalıklı duygulardı. Özellikle Azize'nin hissettiği her neyse, devasa bir takıntıya dönüşmüştü.
Bu arada kitabın devamı varmış, asla okuyabileceğimi düşünmüyorum. Fakat bu durum kesinlikle benim bazı konulara olan tahammülsüzlüğüm ve katılığımla alakalı. Benim kadar rahatsız olmayan kişiler olacaktır muhakkak. Sadakatsizliğe, manipülasyonvari saçmalıklara ve yalanlara katî surette tahammül edemediğimi göz önünde bulundurunuz lütfen.
Buraya kadar okuduğunuz için teşekkür ederim.
Kalp AğrısıHalide Edib Adıvar · Can Yayınları · 20132,314 okunma
·
62 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.
