Lanet Olsun Zaman Nehrine / Per Petterson İskandinav Kurulu Edebiyat Ödülü İskandinav edebiyatı üzerine okuduğum en derin metinlerden biriydi. Hareketli bir konusu olmamasına rağmen ana karakter Arvid’in annesiyle olan ilişkisi okuru paramparça ediyor desem hiç abartmış olmam inanın ki. İlgisiz bir anne ve hiç büyümeyen bir oğul Yetersiz ebeveyn sendromunun doğal sonucu bu sanki: büyümeyen yetişkinler, doldurulamayan boşluklar, hiçbir yere ait hissedememe ve en sonunda da derin bir kayıtsızlık hali. Arvid’in hikayesiyle bastırılmış duyguların ve mesafeli ilişkilerin olduğu bir ortamda içindeki yoğun duyguları ifade etmeye, mesafeleri aşmaya çalışan bir adamın yaşadığı hüsranın hikayesini okuyoruz. Tezatlar üzerine kurduğu romanında varlığı yokluğuyla işaret ederken, Arvid’de olduğu gibi boşluklu bir hayatın nasıl doldurulabileceğini gösteriyor Petterson, ya da doldurulam mı demeliyim? Yazarla tanışma kitabım için canım @va.veyla_ ya teşekkür ederken ben hemen “At Çalmaya Gidiyorum”:)) #alıntılarım “Sadece senle ben dedim.” Bütün dünyaya karşı sadece senle ben. ““Zaman nasıl da arkadan yetişiyordu, küçük elektrik şokları gibi nasıl teninin altında dolaşıyordu, ne kadar uğraşırsan uğraş nasıl durduramıyordun.” “ Bir biz’in parçası olmayı, bir benden fazla sahip olmayı, kendimden daha büyük olmayı, daha önce hiç tecrübe etmediğim şekilde birileri tarafından kuşatılmış olmayı, ait olmayı seviyordum.” @metiskitap @birdahaoku #metiskitap #lanetolsunzamannehrine #birdahaoku

Lanet Olsun Zaman NehrinePer Petterson · Metis Yayınevi · 2012278 okunma

·

59 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.