Ölüm sessizliği vardı. Ateş, sopaya takılmış balık, kulübe, su, güneş, dağlar. Ölüm gibi sessizdi her yer. Daha ötesine bakmak için hiçbir neden yoktu. Bu bir öykü değildi. Fundalar, çalılar, sivrisinekler, ateş, kulübe, kar, balık, dağ, su, gökyüzü, güneş. Daha öte anlatılması gerekmiyordu bunların. Doğa onun içindeydi. Tom'un dini doğaydı. Doğa yalandan önce de buradaydı, gerçekten önce de.
Sayfa 32Kitabı okudu
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.