Bir şeye kendini ihtirasla adamadan yaşamak onun için sürünmek ve terkediimek demektir. O, bir amaca bütün kalbiyle sarılmanın vereceği büyük teminatın özlemi içindedir. Önemli olan amacın niteliği değil fakat nefsini topyekun adamak ve bir teşkilâta iştirak etmektir.