Evet, onun kolları arasında hep bir nehirdeymiş gibi hissetmişti kendini. Sonra sığlıklar gitgide çoğalmış, ateşkes ilanları daha uzun hale gelmeye başlamıştı. Başlangıçta bundan fazla kaygılanmamış, yıpranmanın ilk işaretlerini algılayamamıştı. Umut bağladığı kişiye olan güveni, aşka inancı gözlerini kör etmişti. Sonra dilinde bir pas tadı oluşmuş, kollarında ve bacaklarında bir türlü yok olmayan bir uyuşma başlamıştı. Derken damarları kurumuş canlılığını yitirmişti. Kendini boşlukta hissetmişti. Kalpler içinde bulundukları bu duruma bir ad vermeden önce vücutlar konuşmuştu.
Sonra kopma her şeye üstün gelmiş, kelimeler bu birlikteliğe son vermişti: ayrılma resmiyet kazanmıştı.
Sayfa 144Kitabı okudu
·
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.