Aslında sayfa sayısı az olmasına rağmen öyle bir anda okunacak bir kitap değil. Yavaşça, sindire sindire ve düşünerek okunması gereken bir kitap. İlk sayfaları beni gülümsetse de ne kadar kısacıkmış bir insanın hayatı dedirtti. En fazla 10 sayfalık bir yaşam ve ölüm döngüsü, bir masal gibi bir varmış bir yokmuş. Peki, geriye ne kalmış? Hiçbir şey. Bir denemenin tadında bir şiirsel anlatım yumuşaklığında anlatılmış islami felsefeyle yaşam ve ölüm döngüsü. Hiç anlamayan için ya da hiç düşünme çabası olmayanlar için bile kolayca anlaşılabilir. Zaten bildiğimiz şeyler deyip geçmeyin. Benim de bildiğim şeylerdi hatta unuttuğum hatta donuklaştığım. Her ne kadar çocukken sevdiklerimin ölümünü düşünüp ağlasam da biraz büyüyüp ölüm kapıma dayandığında hayalden bile acı olduğunu ve aslında ölümün hazırlığının olmadığını öğrenmiştim. Genç yaşlı yok, her an nihai son. Hepsine eşit, herkes onun karşısında eşit. O halde dehşet ve ibretle!

İnsanlar Uyurlar, Ölünce UyanırlarEmre Dorman · İstanbul Yayınevi · 20111,019 okunma

·

24 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gülcan Bülbül