"Gördün mü bak mazeretim yok benim, ne bir aşkın gölgesine düştüm ne pişmanlığın acısına kapıldım, günahımın özrü yok." Ama bugün en sonunda bugün özgürüm hiç olmadığın kadar kopardım zincirlerimi, hatıralardan seraplardan." Roma İmparatorluğu'nun üçüncü hükümdarı Caligula tarihteki kişiliğinden çok daha farklı anlatmış olan Albert Camus, bizlere muazzam bir okuma şöleni sunuyor. Tarihteki Caligula'nın psikolojik problemleri vardır fakat burdaki İmparatorumuz yaptıklarının gayet farkında yardımcısı Helicon ile beraber bir plan yaparlar, "idam ferahlık verir. İdam Hürriyet verir. idam evrenseldir. Güce güç Katar. Gerek teoride gerek pratikte tartışmasız doğrudur. İnsan ölür, çünkü insan suçludur. Çünkü insan Caligula'nın malıdır. Nefes alan her insan Caligula'nın malı olduğuna göre yeryüzünde herkes suçludur. Dolayısıyla herkes ölecektir. İnsana düşer vazife sabretmektir sırasını beklemektir." Bu gerekçe ile suçlu suçsuz herkesi öldürmeye, idam etmeye başlarlar. Caligula adeta her insan öldükten sonra kendisini daha özgür, daha mutlu hisseder. Kendisini tanrı gibi görür. Gökteki Ay'a sahip olmak ister. Bu gerekçe ile öldürtür insanları zorbalık ve vicdansızla. Tanrı'nin sahip olduğu güce ben de sahibim der.... Albert Camus 'un okuduğum 4. Tiyatro eseriydi. Yine muazzamdı. Bence Camus'un tiyatro eserlerine bir şans verin.

CaligulaAlbert Camus · Can Yayınları · 20181,086 okunma

·

81 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.