Item: Sabah Namazına Nasıl Kalkılır
Author: Seren

Seren

@serenozdemir

28 Eylül 2023 08:26

Din

132 syf.

· Kitabı okudu

Puan vermedi

2 saatte okudu

Motivasyonum: kimse Allah'ın terkettiği kadar yalnız değildir.

Ne olurdu şu kitabı ilk okuduğum güne dönebilsem... Secde suresinde geçtiği gibi, “Rabbimiz! Gördük ve işittik; bizi geri gönder de rızâna uygun işler yapalım, artık kesin olarak inandık!” diyenlerden ne farkım var? Belki hâlâ "geri" denen yerdeyim. Yine secde suresinde, (Onlara denecek ki:) “Bu gününüzle karşılaşmayı unutmanız sebebiyle cezayı tadın bakalım! İşte şimdi biz de sizi unuttuk; haydi yaptıklarınızın bedeli olarak ebedî azabı tadın şimdi!” denir. İnşallah onlardan biri olmam umudunu taşımasam valla bu dünyada bir gün durmam. İnancım ya varsa şeklinde değil. Öyle olduğu zamanlarım da olmuştu çünkü. Sürekli etrafı izliyorum. Allah'ım çeşit çeşit insan yaratmışsın, hepsinin de yaşamak istediği bir hayat yaratmışsın, farklı olduğumuzu kadar zoruz ama sana zor yok diyorum. Ona zor yok. İstediklerinde de zorluk yok ki. Namaz zor bir ibadet demek için ömür boyu hiç yerinden kalkma gayreti bile bulunmamak gerekir. Hiç yerinden kalkmayan bile bir tuvalete gideyim diyecek. Mümkün değil zor olması. Nefis nedir ne değildir ben bilmem. Ama nefisi namaza işletmemek gerekiyor. Ben namazı kılmanın öneminde değilim aslında benim takıldığım yer öncelik haline getirilmesi. Bizim alametimiz namaz. Müslümana namaz kılıyor musun demek? Ya da senin ibadetin sana benimki bana demek benim kitabımda yazmıyor. Kılmaya gidiyorsam gittiğimi söylerim belki her gün yaşandığı için artık bilinir. En fazla bunu yapabiliyorum. Kimin ne düşündüğü de açıkçası hiç umrumda olmaz. Kimsenin imanını sorgulamam ama doğru neyse onu yaptığımı göstermek benim vazifem. Dün gecenin ikilerine kadar çalıştık arkadaşlarla, niye? Korkudan. Sabaha vatandaş sıkıntı çekmesin diye. En çok sevilmesi gerekenle korkulması gerekeni ne kadar seviyor ne kadar korkuyoruz?Kendi nefsim adına korkumu biliyorum ama sevgimi sorguladığım o kadar çok hareketim var ki. Sabah namazı için özellikle bir acı hissediyorum ama sonra? Ertesi gün alarmları katlıyor muyum? O günü kendime zehrediyor muyum? Yaratılış sebebinden hallicedir namaz. Onu biliyorum. Namazın yoksa yoksun. Yokuz. Bunu söyleyince başımı kuma sokmuyorum. Adam yıllar yılı aynı yastığa baş koyacak adamı seçerken bana ne diyor onun namazından? Ahirette ona kardeşlik edecek birinin namazını nasıl düşünmez? Benim aklım bunları almıyor. Her alnı secdeye varana da ben namaz kılıyor derim, kabul edip etmemesini Allah bilir. Çok şeyler yazılır ama ne benim öyle bir takvam var ne de hakkım, biliyorum. Sadece her şeyi sorguladığım gibi bunu da sorguluyorum. Bana normal gelmiyor. Bir de şunu biliyorum. Nasıl etrafındaki kişilerin ortalamasısın, vallahi namazında etrafında namaz kılanların ortalaması oluyor . Benim namazım kısalmış ya. Ben bunu daha yeni yeni fark ediyorum. Namazı hemen bitsin kalkayim diye kılan insan değildim ki. Ne oldu? Olan olmuş. Namazdan başka bir şey bilmiyorum. Çok okuyorum ama asla bu kadar okumanın Kur'an hakkını vermiyorum. Her şeye zamanım var. En anlamsız kitaplara bile. Burada bir ihmalkarlığım var besbelli. O yüzden onu bunu suçlayacak durumda asla değilim... Ben sadece sevdiklerimle aynı çizgide olmak isterim Allah'ın huzurunda. Tek başına çıkarım demek istemiyorum. Birlikte çıkmak isterim. Bunu sözlü dile getiremiyorum belki ama elimden geleni göstermeye çalışıyorum. Allah isterse zaten hesapsız kitapsız bize o rızkı verecek. Ama. İstemek gerekmiyor mu? O rızkı haketmek gerekmiyor mu? Namazı en önde tutunca diğer her şeyin simya gibi değerli madenlere dönüşeceğine inanıyorum ben. Risale-i Nur külliyatının bana en büyük katkısıdır namaz. Namazı kavramak kâinatı kavramaktır. Kim NAMAZ kılarsa o rahat içindedir. Bıkmak filan yok namazda. Ramazan'ın o kadar kolay geçmesi neden? Manevi hava. O havayı sürekli solusak müthiş olmaz mı? Birlikte kılınan namazın ardından gelen huzurun sebebi "doğal"ının o olmasından. Kulluk evet tektir. Biriciktir. Ama Allah hepimizi birlikte seviyor. Onun sevgisinin sınırı yok ki. Yanıma bir çocuk alıp kıldığım namaz bile başka oluyor. Yazayım bir dolu yazayım da benim en önce kendi nefsime söylemem, yaptırmam gerekenler var. Yıllar sonra dönüp okuduğumda yine, keşke bu kitabı ikinci okuduğum zamana dönseydim demek istemediğim için en önce kendi sorunlarımı halletmem laızım... Bu bir kitapla ya da bir alarmla olaak şey değil. Kontrol dışılığa vuracak akdar ilerlemeden olmaz. Yani biyolojik olarak onu isteyecek hale gelmek lazım; en önce sabah namazı için. Namazın vaktinin çıkacağını anladığımda sıkılıyorum evet, ama doğrusu vaktin yaklaştığında o sıkışmışlığı ya da önce heyecanı hissetmek. Ben namaz kılmamayı kabul etmiyorum doğru ama kimseye itici gelecek bir şey de yapmak istemem, Allah korusun adam bir ikna olur o namaza seni beni göremez çıktığı yükseklikten. Bütün sevdiklerim istediğim bu. Onlar çok iyi müslüman olsun, namazı dosdoğru kılsınlar ne bileyim kibirli olmasınlar isterim. Ben de onların "ortalamasına" çıkmak istiyorum. Derdim bu. Dinimiz kolay, ben buna iknayım. Ama asla hafife alınmaz. Çok biliyorum diye kendi kendine içtihat yaratmanın alemi de yok. Dünya üzerinde 1500 sene önceden bu kadar sağlam gelmiş başka hiç bir kitap yoktur, binlerce hadis kitapları şerh üzerine şerh edilmiş. Bir müslüman ya onların hepsini okuyacak, ulaşacak, bilecek ya da yapamıyorsa iyi bilene soracak. Cevapsız soru yok, cevabı nerede arayacağımızı bilmek lazım. Namaz için de bu böyle. Bir vakit namaz dünya üzerinde her şeyden hayırlı. Bunu biliyorum. Allah İDRAK etmeyi de nasip etsin.

Sabah Namazına Nasıl KalkılırCemil Tokpınar · Nesil Yayınları · 20022,019 okunma

110 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Seren