Distopya: "Münacat": Münacat birden hatırladık seninle buluşamadığımız günleri gel ey büyük bakış yüce suskunluk gel artık beri kentleri ve kasabaları ve köyleri çevirdik senin adına kapıları tutmaktan artık herkesin nasır oldu elleri olsun daha da tutarız sen varsan düşüncemizde ama gel tutarız karaları ve denizleri ve yaşayan yürekleri kendin karşı koydun yaptığın...

birden hatırladık seninle buluşamadığımız günleri gel ey büyük bakış yüce suskunluk gel artık beri kentleri ve kasabaları ve köyleri çevirdik senin adına kapıları tutmaktan artık herkesin nasır oldu elleri olsun daha da tutarız sen varsan düşüncemizde ama gel tutarız karaları ve denizleri ve yaşayan yürekleri kendin karşı koydun yaptığın saraylara zindanlara tellere yine kendin kullan artık kendi yaptığın tüfekleri bozgun bir şubat sensin, ekmek ve kan senden, ekim sensin nerende taşır büyütürsün nerende sonsuz gelecekleri hatırla, kendini hatırlat, o büyük haklılığı denize giden hatırla, karada ve denizde onardığın her yeri hatırla, karada büyük taşları üstüste kodun, hatırla yürüttün canalıcı denizlerde cesur gemileri «...senin hüznün bir yazgıdır, bir eski zamandır büyüksün artık büyük dirimine beni inandır bir değişmezlik sanırsın çoktan beri her şeyi oysa bir vakitler güneyde öyle kötü kullanılmış ki...» gecikmiş bilgeliğin yaşamış bir eski ağacı hatırlatır ki sen emzirirsin duyguyu, sen beslersin kalemleri sen yarattın, sendeyiz, suyumuz, toprağımız kanımız senden ey yüce bekleyiş, sanki bu kalın eller kimin elleri artık bize soluk ver, bizi besle, kendini hatırla ey biraz yavaş, biraz kutsal, beklerken az sevinçli seni bağışlamam çünkü ben büyük bir dirim taşırım çünkü ben ey derim ve severim ey demeyi bilenleri biz bir aşk nedir biliriz seninle, biz biliriz ey kim varsa orda o tek olanın adına çekin kürekleri

Sayfa 59Kitabı okudu

Göğe Bakma Durağı Turgut Uyar

102 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Distopya