Fadl bin Rebi' diyor ki: ...
Ben de: Ey Mü'minlerin Emiri, bu, Deli Behlul'dur, dedim. O da: Onu tanırım, dedi. Söyle ey, Behlul, dedi. O da bir şiir halinde: Ey Mü'minlerin Emiri:
Zannet ki bütün yeryüzüne hakim oldun
Ve bütün memleketler sana boyun eğdiler, ne olur?
Yarın varacağın yer kara toprak değil mi?Üzerine o ve bu toprak atacak değil mi?
"lyi söyledin, ey Behlul, başka var mı?" dedi. O da:
Evet, ey Mü'minlerin Emiri, Allah kime güzellik ve mal verir de güzelliğinde iffetini muhafaza eder ve malında Allah'tan korkarsa, iyiler divanına yazılır, dedi.
Harun Reşid, kendisinden bir şey istiyor zannetti: Biz, borcunun ödenmesini buyurduk, dedi. O da: Yapma, ey Mü'minlerin Emiri, borcu borçla ödeme, hakkı sahibine ver ve nefsinin borcunu nefsinden öde, dedi.
Harun Reşid: Sana maaş bağlanmasını emrettik, dedi. O da: Yapma, ey Mü'minlerin Emiri, Allah sana verip de beni unutmaz. Sana maaş veren bana da verdi. Senin maaşına ihtiyacım yoktur, dedi.