Her gün yeni bir gündür, her an yeni bir andır. Her gün kendisi için ve kendinde değerlidir. Gün ve an geçtikten sonra aynı gün ve anı bir daha yaşama imkânı yoktur. Her gün gelir, insanın fiillerine şahitlik yapar ve gider. Onu bir daha geri getirerek yapılanı tashih etme imkânı yoktur. Bundan dolayı, hiçbir iyi fiil imkânı tehir edilemez. Çünkü yeni bir imkân, geçmiş filin telafisi için değil, başka yeni bir fiilin yapılması için bir imkândır.!”
Zaman, bu anlamda insana gelen, ancak bir tesir alarak giden bir misafir gibidir. Kalıcı olan gün ve gece degil insanın onlarda yaparak bıraktığı (eser) tesirdir. Nasıl ki misafir, ev sahibinin kendisine yönelik tavrına göre onun hakkında şahitlik eder, zaman da öyledir.
Bunu şu şekilde ifade eder: “Ey Âdemoğlu! Senin gündüzün, misafirindir. Eğer sen ona iyi davranırsan, senden memnun ve seni överek ayrılır. Eğer ona kötü davranırsan, senden memnun olmaz ve kötüleyerek ayrılır. Senin gecen de böyledir.” Böyle olunca da “komşuya kötü davranmamak (eza etmemek) değil, komşunun hatalarına veya ezasına katlanmak asıl övülecek olandır.”17
Sayfa 65Kitabı okudu
·
140 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.