"İnanç da sevgi gibi, biraz yiğitlik, biraz gözü peklik ister. İnsan kendi kendine ‘inanıyorum’ derse olur biter; o zaman her şey gönlünüzce görünür, açıklanır, sizi kendine çeker. Nitekim çok seviyorsun; inanç da daha büyük bir sevgidir ancak: Daha da çok sevmelisin, o zaman sevgin inanca dönüşür. İnsan bir kadını severse, o kadın doğrudan doğruya yeryüzünün en iyi kadını olur. Herkes en iyi kadını sever, bu inançtır işte." Ahmet Arif'in dediği gibi, seni sevmek felsefedir kusursuz, imandır korkunç sabırlı. Öyle bir şeyler işte. Gorki'den Çocukluğum'u okuyacaktım ama öncesinde bakim Tolstoy için ne diyor dedim. Gorki kendine inançsız diyor ama onun inancını boş görmüyor. Kitabın son cümlesi: "O zaman Tanrı'ya inanmayan ben, bilmem neden, epey sakınarak, biraz da ürkerek baktım ona, baktım, düşündüm: 'Tanrı gibi bir adam.' " olmuş. Tanrı'ya inanmayan biri başka birini ona benzetmez ya da onun gibi sevmez. Allah bilir tabi. Rus edebiyatı başka edebiyatlardan ne kadar zengindir bilmiyorum ama benim için sadece Tolstoy dünya edebiyatını karşılar. Üzerine Dostoyevski'nin, Puşkin'in, Gogol'un, Turgenyev'in, Çehov'un, Gonçarov'un olduğu bir edebiyat camiası. Gorki'yi de göreceğiz. Onun hakkında ezberden konuşmak istemiyorum. Ortaokul zamanlarında Ana'yı okuduğumu hatırlıyorum ama hiç bir şey yok aklımda. Tolstoy için yazdıklarına bakarsam , idraki yüksek birisi diyeceğim. Öyle birinden de bir şeyler bekliyorum, okuyup göreceğiz.

Tolstoy'dan AnılarMaksim Gorki · Bilgi Yayınevi · 1967811 okunma

·

22 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.