Hiç aklımdan çıkmayan iki şey daha vardı;şafak vakti ve temyiz.Yinede kendimi sağduyulu olmaya zorluyor,bunları düşünmemeye çalışıyordum.Uzanip yatıyordum, gökyüzüne bakıyor,dikkatimi ona vermek için kendimi zorluyordum.Gök yeşile dönüverdi mi akşam oluyor demekti.Düşüncelerimin seyrini değiştirmek için gayret gösteriyordum.Kalbimin atışını dinliyordum.Bunca zamandır bana eşlik eden bu sesin kesilebilecegini hayal edemiyordum...........Şafak vakti ve temyiz hep aklımdaydı.