Küçücük pencereden içeriye dolan rüzgar, bir mahkumun bir kaç dakika için gördüğü gökyüzü gibi heyecanlı ve özlem doluydu…Esintisi evvela odanın puslu duvarlarını uyandırmıştı. Ardından eskimiş kanepenin arkasına gizlenen küfün burnu tırmalayan bayatlamış kokusunu serbest bıraktı. Beyaz çarşafın üzerinde cesetten farksız bedeninden bir nefes sesi işitildi ve aldığı kokudan rahatsız olmuşcasına büzdü dudaklarını. Rüzgar sanki iki üç aydır ölüme terk edilmiş bu aciz bedeni uyandırmakla görevlendirilmiş gibi devam etti. Yüzündeki yaralara, kaşının üzerindeki beş dikiş izine kadar her zerresine erişiyordu görünmez soğukluk.
·
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.