İnsan canı sıkılan tek canlıdır.
Canımız sıkıldığında uyumamız gayet ilginçtir. Uyuyarak bilincimizi kapatmayı ve adeta yok olmayı isteriz.
Sayfa 241 - Kuraldışı pdf
··
1 artı 1'leme
·6,9bin görüntüleme
Canımız sıkıldığında uyumak (şalterleri kapatmak) isteğimiz normal karşılanmalıdır. Lakin İyi insanların şalterlerini kapatma isteği bir hata/istemsizce yapılmış bir kötülüğe mahal vermemek adına bir tedbir olarak da algılanabilir. Ya da ben susayım da varoluşsal can sıkıntılarına yenik düşerek bir otel köşesinde kendi hayatına son vererek en büyük hatayı yapmış olan, keşke daha çok eser yazsaymış dedirten usta kalem 
Cesare Pavese konuşsun: #204481106
Engin Bey bu yazar da insan ruhunu sıkan yazarlardan birisi. Cioran üstüne Pavese okumak iyi gelmeyebilir bir okura
2 sonraki yanıtı göster
alıntı başlığını görünce aklıma geldi. evvel zaman içinde bizim bi' arkadaşın muhabbet kuşu göğsündeki tüyleri gagasıyla yoluyordu, arkadaş gidip pet shoptaki görevliye anlatmış durumu, pet shoptaki görevli de arkadaşa; ''kafeste yapacak farklı bir şey bulamadığından can sıkıntısı sebepli yoluyordur göğsündeki tüyleri.'' demiş. bu kez de arkadaş kendisine bunu diyene; ''ulan madem böyle, neden satarken demediniz bana bunu? şimdi ben ne yapayım; kuşu salsam dışarıda ölür; kafeste onu bu halde görsem benim de canım sıkılır.'' demiş. sonuç? pet shoptaki kişi arkadaşa bizler de dünya denen kafesteyiz bik bik laf yapıp daha büyük kafes ve kafesin içinde kuşun oynayabileceği aparatlar satmış.
ek; kuş yeni alınan büyük kafese geçince gagasıyla göğsündeki tüyleri yolmayı bırakmıştı. (=
😅Petshopçu güzel konuşmuş yalnız.;) Aslında başlık Fromm'a ait ama buradaki anlam doğal yaşam alanları galiba. Kafeste sıkılması normal gibi geldi bana.;)
1 sonraki yanıtı göster
Can sıkıntısı planların , beklentilerin olmamasından kaynaklanır . Boş boş kendi etrafınızda dolanırsınız . Belli birşey beklemeden bekleriz ; hiçbir şeyin beklentisi içinde olmadan , boş bir zamanda sonsuza dek askıya alınmaktır bu. Sıkılan beden yatar , kalkar , kollarıyla havayı döver, bir o yana bir bu yana gider , aniden durur , sonra yeniden başlar kıpırdanmaya . Her saniyeyi doldurmaya çalışır çılgınca . Can sıkıntısı hareketsizliğe karşı beyhude bir isyandır ; yapacak bir şeyiniz yoktur , hatta yapacak birşeyler bulmaya bile yeltenmezsiniz . Canınız sıkılırken kendinizden ümidi kesersiniz . Her şeyden bıkarsınız hemen , çünkü kendi insiyatifinizdedir bu .Kırılma dışarıdan gelmek zorundadır . Bu durum sizi çetin bir sınavla yüz yüze getirir ve arzularınızın ne kadar kısır olduğunu anlarsınız. Canınız sıkılırken her an yinelenen bir tatminsizlik , başlangıçlara karşı bir tiksinti duyarsınız : Herşey başlar başlamaz bıkkınlık verir çünkü başlangıcı yapan sizsinizdir.
Ve gün boyu canımız sıkılmasın diye uğraşıp dururuz. İlk cumleniz yani her şeyi planlamak zor olmuyor mu? Yani bunu yapmak çok zor.
5 sonraki yanıtı göster
' Yaşamak bir can sıkıntısı mıdır Ömür Hanım ' demiş 
Şükrü Erbaş da, aklıma geldi nedense.
Benim canım sıkılınca uykum kaçıyor. Bazen 'neden hiçbir aktiviteyi normal yapamıyorum ' diye sorguluyorum kendimi 🤔
Senin o zaman hiç uyumaman gerekiyor. ;))
1 sonraki yanıtı göster
Canım sıkıldığında hiç uyumak istemiyorum. Uyandığımda yine canımı sıkan şeyler yanımda olacak. Çözmek gerekir. Yani bence. O zaman da uyumamak yorucu oluyor. Kısaca -çok konuştum ≈)- uyumak kaçamağına katılmıyorum -tamam-, teşekkürler, saygılar. ≈) Ama kaçamak beni kendine mecbur bırakıyor orası ayrı. ≈)
Uyanınca geçmiyor diyorsun.;) Kusura bakma yorumunu yeni gördüm.
1 sonraki yanıtı göster
Kaçmak isteriz dertlerden sıkıntılardan uyanık kalınca daha çok düşünür daha çok hüzünleniriz işte bu yüzdendir uykuya dalışlarımız
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.