Hayatım boyunca hiçbir yere yerleşemedim. Çalıştığım yerlerdeki masalara kendime ait bir şeyler koymadım. Yaşadığım bütün evlerde sanki birkaç saat sonra gidecekmişim gibi oturdum. Bu dünyadan az sonra çıkıp gideceğim duygusu çocukluğumdan beri beni yalnız bırakmadı. Belki de bu yüzden hep böyle iğreti yaşadım. Evet bu sözcük doğru, iğreti. Yazlığa gidenler gibi...
Sayfa 104Kitabı okudu
·
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.