eğer "ötekilerin" kendi budunları, dinleri ya da ulusları için bir tehdit oluşturdukları
duygusuna kapılmışlarsa, bu tehdidi savuşturmak için yapabilecekleri her şey onlara son derece
meşru görünecektir: katliamlara girişme noktasına geldiklerinde dahi, orada söz konusu olanın kendi
halklarının yaşamını kurtarmak için zorunlu bir önlem olduğuna inanacaklardır. Etraflarında toplanan
herkes de bu duyguyu paylaştığından, çoğu zaman katliamcıların vicdanı rahattır ve kendilerine cani
denildiğini işittiklerinde şaşırırlar. Cani olamayacaklarına yemin ederler, çünkü onlar sadece yaşlı
analarını, kız ve erkek kardeşlerini ve çocuklarını korumaya çalışmışlardır.
Sayfa 20
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.