Eyvallah!.. Bektaşiliğin felsefesi bu değil mi? Hep bu kelimenin ifade ettiği manadan çıkmıyor mu? Eli kalbin üzerine koymak, başı öne eğmek; tevazunun, alçak gönüllülüğün ruhani zevkine nefsini terk etmek; hakarete, eza ve cefaya, küfre karşı: "Eyvallah, eyvallah!" demek! Tarikatın bütün sırrı, bu yüksek gayeye ermekten başka ne olabilir?
(Nur Baba, Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
Sayfa 213Kitabı okudu
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.