İnsandaki şu tarz-ı zenginlik gösteriyor ki; insanın vazife-i asliyesi: Aczini ve fakrını ve kusurunu derkederek ubûdiyetle ilân etmek ve hâcâtının celbi için dua etmek ve mevcûdâtın tesbihâtını görüp müşâhede ederek şehâdet etmek ve nîmetleri görüp tefekkür içinde şükretmek ve ibret içinde bakmaktır.