“Artık yaşamak istemiyorum. Hayatımın çoğunu yaşamak istemeyerek geçirdim. Mutlu olduğum tek yer, bize bir şeylerin öğretildiği ve kafamı başka şeylere vermem gereken burası ya da kitap okurken veya sinemadayken. Ya da yatakta. Yalnızca var olmayı unuttuğum zaman mutluyum. Sadece gözlerim, kulaklarım ya da tenim var olduğunda, iki ya da üç yıl boyunca mutlu olduğumu hatırlamıyorum. Kürtajdan beri. Tüm bildiğim kendimi bazen mutluymuşum gibi görünmeye zorlamak, böylece, gözüm aynada yüzüme ilişecek filan olursa kendimi bir an için gerçekten mutlu olduğuma inandırabilirim belki.”
Alıntı Şuradan
Büyücü
John Fowles
Bu malzeme telif hakkı ile korunuyor olabilir.