Saygın bir şekilde büyümüş çocuklar, kendilerine zalimce davranıldığını hissettiklerinde bunu anne babalarına söyleme tehlikesi taşımazlar. Ancak şimdiki neslin birçok yetişkini için bu, çocukken kesinlikle düşünülemezdi. Eskiden istismara uğrayan çocuklar asla “Çocukluğum ne kadar korkunçtu!” diyemezdi. Bunun yerine, “Hayat bu, bu normal. Ben de kendi çocuklarımı böyle yetiştireceğim. Sonuçta her şey yolundaymış” diye düşünürlerdi. Öğrenme kapasitelerinin erken yok edilmesi geç meyve verir.
Sayfa 152Kitabı okudu
·
155 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.