Son sığınak, insanın kendi kendini öldürmesidir. İşte en sonunda burada, düşünceyle hayâlin içgüdüye hâkim olması gariptir. Söylendiğine göre, Diyojen soluğunu tutarak öldürmüş kendini; yaşama istemine karşı ne büyük zafer! Ancak bu zafer, yalnızca bireysel; istem, türlerde sürüp gitmektedir. Hayat, intihara gülmekte, ölümeyse gülümsemektedir; bile bile sebep olunan her bir ölüme karşılık, bilmeden sebep olunan binlerce doğum vardır. “Tek bir olgusal (fenomenal) var oluşun isteme dayanarak yok edilmesi olan, insanın kendi kendini öldürmesi, boş, budalaca bir eylemdir. Çünkü kendiliğinden var olan tür, hayat ve genel istem bundan etkilenmemektedir.” “Sefâlet ve mücadele, bireyin ölümünden sonra da sürmektedir, istem, insanda baskın oldukça da sürmesi gerekir. İstem, bütünüyle bilginin ve aklın buyruğu altına girmeden, hayatın kötülüklerine karşı zafer elde edilemez.”
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.