Oturmuş hiç konuşmadan birbirimize bakarken insan böyle bir anda karşısındakinin hafif gölgede kalan yüzünde yaşlılık, yabancılık hissediyor. Onu uzaklarda sanıyor, sanki yıllar sonra birbirlerini ilk kez böyle değişmiş görüyorlar. Fakat sen şimdi suskunluk istemediğini söylüyorsun. İnsan susup, düşüncelere daldı mı, içine kapanır, kendini dinler, saatin zamanı nasıl yüzlerce küçük parçaya böldüğünü, sessizlikte nefesin bir hastanınki gibi gürültüyle çıktığını duyar.
Sayfa 5Kitabı okudu
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.