"Günün birinde acıyı keşfeden bir çocuğun hikayesi" diye başlıyor kitap. Başkarakterimiz Zeze, yoksul bir ailenin çocuğu. Ailesinin başına yaramazlıklarıyla dert açsa da oldukça zeki ve sevimli, aynı zamanda yaşının ötesinde bir hayal gücüne sahip. Başka bir eve taşındıklarında, evinin arka bahçesindeki portakal fidanıyla tanışıyor ve her şey o küçük şeker portakalı fidanı ile başlıyor. Kimi zaman güldüğüm, kimi zaman hüzünlendiğim ancak sonunda dakikalarca ağladığım bir kitaptı. Yazar, bir çocuğun yüreğinde filizlenen acıyı ve hayal kırıklıklarını öylesine güzel betimlemişti ki okuduğum her sayfada farklı bir tat aldım. Zeze karakterini çok sevdim, çok benimsedim; yaşadığı her duyguyu okurken derinden hissettim. Yazarın kalemine hayran kaldım. Bir çocuğun gözünden bir yetişkinin dünyasını ancak bu kadar güzel anlatabilirdi insan. Küçük, büyük demeden herkesin okuması gerekiyor Şeker Portakalı'nı çünkü ne kadar büyürsek büyüyelim, kalbimiz hep çocuk kalıyor.

Şeker PortakalıJosé Mauro de Vasconcelos · Can Yayınları · 2022230,7bin okunma

·

11 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

tuğba