.
Özellikle İran'da, bilge bir büyücünün yalnızca ensest ilişkiden doğabileceğine dair çok eski bir popüler inanış vardır.
Bilmece çözen ve annesiyle evlenen Oedipus'u aklımızda tutarak, bunu derhal, kehanetsel ve büyülü güçlerin, şimdiki zamanın ve geleceğin büyüsünü, bireyselleşmenin katı yasasını ve doğanın gerçek büyüsünü, bazıları çok büyük ölçüde bozduğu şeklinde yorumlamalıyız.
Bir neden olarak ensest gibi doğal olmayan bir olayın daha önce meydana gelmiş olması gerekir. Doğaya muzaffer bir tavırla direnerek, yani doğal olmayan bir şeyle olmasa, doğayı sırlarını teslim etmeye nasıl zorlayabilirdik ki?
Oedipus'un kaderinin korkunç üçlüsünde ifadesini bulan bu içgörüdür: Doğanın bilmecesini -iki türden Sfenks'i- çözen aynı adam, aynı zamanda babasını öldürüp annesiyle evlenerek en kutsal doğal düzenleri de bozmak zorundadır. Aslında mit bize bilgeliğin, özellikle de Dionysosçu bilgeliğin gerçek dışı bir iğrençlik olduğunu fısıldamak istiyor gibi görünüyor; bilgisi aracılığıyla doğayı yok oluş uçurumuna sürükleyen kişi, aynı zamanda kendi kişiliğinde de doğanın çözülmesinin acısını çekmelidir.
"Bilgeliğin sınırı bilgenin aleyhine döner: Bilgelik doğaya karşı işlenmiş bir suçtur": Bu tür korkunç cümleler bize mit tarafından duyurulmaktadır; ama Helen şairi yüce ve korkunç Memnon Sütunu mitine bir güneş ışını gibi dokunur, böylece aniden Sophokles melodileri gibi ses çıkarmaya başlar.
.
.
.
·
26 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.