“Şiddetli bir acının sıklıkla bir uyarıcı gibi davranıp, geçici bir güç veren bir heyecan uyandırması gibi, bir derdin ilk sarsıntılarına eşlik eden endişenin de besleyici denebilecek bir yönü vardır.”
"Kederin bile bayatladığı ve acısını dindiren duygusal yoğunluğu yitirdiği o yavaş, farklılaşmış hayat peşinden geldiğinde;
günler birbiri ardına sıkıcı, beklentisiz bir aynılık ile geçtiğinde; işte o vakit ümitsizlik hissedilir; işte o vakit ruhun müspet açlığı
hissedilip, kefaretimizin tabiatına dayanıklılık katan, varoluşumuzun keşfedilmemiş bir sırrı gözümüzü ve kulağımızı zorlamaya başlar.”