Ben merd-i meydan
yani toprağın ve kanın gürzü
güllerin bin yıllık mezarı bendedir
yukardan bakarım efendilerin pusatlarına insanların bütün sabahlarını merak ederim gök hırpalanmaktadır merakımdan
ıtır kokan benim yumruklarımdır
benim kavgamdır o, aşk diye tanınan.
Alanlara çok bilenmiş yüreğim alanlara vurulsun kösleri şu gâvur sevdamızın
vursun isyanın bacısı olan kanım karanlığa Zülküf de vursun.
Yüzüne ay kırıkları çarpıp uyansın sevdiğim.
Sayfa 100Kitabı okudu
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.