Yüreğimde acısını teneffüs edemediğim hiçbir hüznüm olmadı.Ciğerlerim tıka basa hüzün dolu...
·
9bin görüntüleme
Benim de böyle bir dönemim olmuştu Ufuk, bir lokma yemeğin boğazımdan aşmadığı, bir dakika bile beni uyutmayan ve zihnimi terk etmeyen o acı. Doktora gidip "n'olur bir ilaç verin geçsin" diye yalvardım. Geçmedi elbet ama senin de tahmin ettiğin üzere alıştım. Yıllar geçti, acısı tükendi ama bıraktığı izler beni yeni bir insana evirdi. Şimdi en iyi bildiğim şey, başıma gelen şeyi kabullenmeye çalışmak. Çünkü evrenle savaşamıyorsun. Kabullenmeyi başardığında ise, acın geçmese de hafifliyorsun. Ciğerlerine ferahlık diliyorum...
Evet her şeye alışma kapasitesine sahibiz.Başımıza gelen bu olayların yanında insana verilmiş en büyük özelliklerden birisi de herhalde bu olaylara alışma kapasitesi galiba.Yoksa dayanılacak gibi olmazdı hiçbirimiz için dünya ve dayanamazdık.Ama bir şekilde dayanıyoruz.Çok teşekkür ederim Sibel desteğin için, eksik olma🙏
1 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.