Elinde kırmızı, minik bir albüm vardı. Açtı. Karşıma lap diye Kepçük ve koca kulakları çıkınca kutuları unuttum. İki elle öne atlayıp aldım albümü elinden.
"KEPÇÜK!" diye yükseldim aniden. Sıradan bir Kepçük değildi bu lakin. Bildiğim Kepçük'tü. Bende tek bir fotoğrafı olduğu için unutmaya yüz tutmuştum neredeyse ama işte buradaydı. Kocaman kulakları, gülünce kısılan gözleri ve siyah saçları ile bana bakıyordu. Gülüşüm kahkahaya dönüşürken cidden fotoğraftan kulaklarına dokundum. Buradasınız, dokunamıyorum çok saçma. Artık küçücüksünüz çok saçma...
"Yalnız o baktığın da benim ha." diye huysuzlandı yanımdan. "Beni gördüğünde bu kadar sevinmiyorsun."
Olur mu hiç öyle şey temalı bir bakış attım. "İkinizi de aynı anda seviyorum hurma gözlüm."
Cidden kendi küçüklüğüne göz devirdi. Ben ise gülerek baktım Kepçük'üme. İmkân olsa sarılır yatardım bile bu görselle.
#GökçenAlptekin #MurathanKarakurtKitabı okudu
·
11 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.