Alıntı gibi alıntı 2
Yetkili olmadığımızı düşündüğümüz için iddia etmeye cesaret edemediğimiz şeylerde, başkaları bizi eleştirmekten geri kalmıyor, bilerek ya da bilmeyerek içimizdeki her şeyi görmezden geliyorlar. Her daim başkalarının fırlatıp attıkları oluyoruz, her yeni günde de kendimizi tekrar bulmak, toparlamak ve birleştirmek zorundayız. Yaşlandıkça daha sert yargılarda bulunuyoruz ve karşılığında iki kat sertlikte yargılara da alışmalıyız. Cehalet, her türlü ilişkiyi berbat ediyor, zamanı gelince de yerini kayıtsızlığa bırakıyor. Yıllar boyu süren kırılganlık ve yaralanmadan sonra artık neredeyse hissiz ve yaralanmaz olduk.
Hala yaralanmaları algılıyoruz, ama artık eskisi gibi aşırı duyarlı değiliz. Daha sert darbelere dayanabiliyoruz, daha sert darbelere katlanabiliyoruz. Yaşam bizim bugün konuştuğumuzdan daha kısa, daha yok edici bir dille konuşuyor. Artık umut edecek kadar duygusal değiliz. Umudun olmayışı bize insanlar, nesneler, ilişkiler, geçmiş, gelecek, vesaire hakkında daha açık bir görüş sağlıyor.
Sayfa 83 - Pdf
·
348 görüntüleme
Güzel bir kitaba benziyor alıntılardan. Ekledim hemen okuyacaklarıma 🍀🤝🏻
Thomas Bernhard a başlamak için besleme serisi öneriliyor bu ikinci kitabı. Sayfa sayısı az ama çok yoğun bir kitap. İyi okumalar 🙏🌸
2 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.