hasan
@H2e2
Bursa
Bursa, 16 Şubat 1983
1611 okur puanı
Ekim 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Ben yeterince iyi değilim,
tamamen kötü de değilim.
Güven vermiyorum ama
umursamaz da değilim.
Kaçmıyorum, durmuyorum da.
Sarhoş gezmiyorum, ama
her an ayık da değilim.
Bağımlı değilim, kaçabilecek
kadar da özgür değilim.
Politik değilim ama tarafsız da değilim. Umutsuz da değilim, sonsuz da değilim. Camus gibi yaşamın bir adım uzağında, ölümün bir koşu yakınındayım."
Bir ilişkinin üstüne üçüncü bir insanın gölgesi vurduğunda, o ilişki kararmıyor, tam aksine birden aydınlanıyor, o güne kadar görünmeyen, fark edilmeyen birçok sıyrık, çizgi, onarılmadan bırakılmış çatlak, sert ve üzücü bir ışığın altında ortaya çıkıyordu.
Hayatımızı, ne kadar tuhaf, akla gelmez, daha önceden tahmin bile edilemez, bir başkasına anlatıldığında çok anlamsız görülebilecek şeylerin etkileyebileceğini galiba hiç bilemeyeceğiz.
Okur Takip Önerileri
...her güzel kadında biraz teşhircilik olduğuna inanır, özgürce konuşabildiği eski sınıf arkadaşlarıyla buluştuğunda, "Hepimizin ruhunda var teşhircilik, bıraksalar soyunup çıkıvereceğiz ortaya," diyerek gülerdi.
Zavallı
...başkalarının ne diyeceği, kendi isteklerinin önüne geçiyordu ve o bunu hiç yadırgamıyordu.
Hiçbir zaman başka bir insanı, o insan en yakınımız olsa bile, tümüyle tanıyamayacağımızı, iki insanın arasında daima görülemez karanlık alanların bulunacağını, iki insanın asla tam anlamıyla bütünleşemeyeceğini, kimseye kendimizi bütün açıklığımızla gösteremeyeceğimiz gibi kimsenin de kendisini bize bütün açıklığıyla gösteremeyeceğini fark edip, kendimizi bu dünyada yapayalnız hisseder, yüzünü gördüğümüz, sesini duyduğumuz, günlerce, aylarca, hatta yıllarca konuştuğumuz, birlikte en gizli zevkleri paylaştığımız birinin nasıl olup da bize yabancı olabildiğini anlayamamanın çaresizliğini yaşardık. Bütün bunları bilebilseydik, en sevdiklerimize bile, en kısa ayrılıktan sonra dahi 'kimsin sen' diye sorma ihtiyacını hissederdik.
Bir kitap okudu
84 syf.
·
Puan vermedi
·
28 saatte okudu
Başka insanlara ve kendimize soru sormaktan kaçınmamalıydık; onlara sorularımızla işkence etmeliydik; hiçbir soruyu onlardan esirgememeli; esirgeyerek onları aldatmamalıydık. Soruları sormak istediğimiz kişi artık ortalıkta olmayınca, ölünce, zamanında sormadığımız şeyler için pişmanlık duyuyoruz. Ama tüm soruları sormuş olsaydık dahi, elimizde tek bir yanıt bile olacak mıydı? Cevabı, hiçbir cevabı kabul etmiyoruz, buna hazır değiliz. Kabul edemeyiz, kabul etmemeliyiz; zihnimizin, saçma duygusal ve ruhsal sistemimizin çalışma şekli bu.
Sayfa 66 - PdfKitabı okudu
En önemli sorulan sormak yerine faydasız, saçma, gülünç sorulara odaklanıyoruz; önemli soruları sormak istediğimizde de yine çok geç kalmış oluyoruz. Yaşamımız boyunca büyük sorulan biriktiriyor, biriken sorular koca bir dağ oluşturunca da dağın gölgesiyle hayatımızı karartıyoruz.
Sayfa 66 - PdfKitabı okudu
Sormak istediklerimizi hep erteliyoruz , çünkü açıkçası onlardan korkuyoruz;
sonunda da onları sormak için fazlasıyla geç kalmış oluyoruz.
Sayfa 65 - PdfKitabı okudu
Sonu gelmez zıtlıklarım , melankolim, umutsuzluğum, müzik yeteneğim, inatçılığım, duyarsızlığım, duygusal kırılmalarım nereden geliyordu? Bir yandan aşın özgüvenli, diğer yandan da son derece zayıf ve çaresiz karakterimi neye borçluydum?
Sayfa 64 - PdfKitabı okudu
Gerçeği anlatmak istediğinizde, konuşulan dil son derece yetersiz kalır; bir yazarın yapabileceği en iyi şeyse, gerçeğe yaklaşmaya çalışmaktır. Bu genellikle umutsuz bir çabadır, dolayısıyla ona güvenilmez. Dil ancak özgün olan şeyi bozar, tahrif eder. Yazar ne kadar çabalarsa çabalasın, kullandığı sözcükler her şeyi alt üst eder, yanlış tanımlar ve bütün gerçeği kağıt üzerindeki yalanlara dönüştürür.
Sayfa 51 - PdfKitabı okudu
Hayat dükkanına girer ve alışveriş yaparız, hesabı da ödemek zorundayızdır. Satıcı asla hesap hatası yapmaz. Tüm alınanlar düzgünce hesaplanır ve ortaya yalnızca bir tane doğru fiyat çıkar.
Sayfa 44 - PdfKitabı okudu
Beynim yandı
Gerçek her zaman yanlıştır, yüzde yüz doğru olsa bile yanlıştır. Her hata katıksız gerçektir. Elimdeki bu bilgiyle ilerleyebilir ve planlarıma veda etmeden hayatımı sürdürebilirdim.
Beni hayatta tutan ve yaşantımı geçerli kılan işte bu mekanizmadır. Büyükbabam bana hep gerçeği söylemişti ve tamamıyla yanılmıştı, tıpkı benim gibi, tıpkı hepimiz gibi. Gerçeği bildiğimizi düşünüyorsak, yanılıyoruz demektir, aynı şekilde hata ettiğimizi düşünüyorsak da yanılıyoruz.
Sayfa 40Kitabı okudu