Eğer uydurmuyorsam bir kitapta iyi yazarların iyi psikologlar (vb.) olduğu geçiyordu. Dostoyevski’nin insan ruhunun girift yapısını bir psikanalist kadar iyi kavradıyla devam ediyordu. Bu kadar da uydurmuş olamam, belki birkaç kitapta geçiyordur. Aklıma ilk gelen yazar Milan Kundera, sanırım o yazmıştı. İyi bir yazarla bir klinik psikoloğun sohbetleri olunca bu kitap, yarı hatırlama yarı uydurmaca bu söylemle giriş yapmam duruma tam uydu bence. Zaten kurmaca hayatlarımız da bu sohbetin konusu. Dostoyevski de var ve başka yazarlar, psikanalistler. Coetzee ve Kurtz sohbetlerinin odağına hakikat ve kurmaca ilişkisini alıyorlar. Kurmacalarda hakikat nasıldır, hakikat midir? Hayatlarımızı ne kadar yansıtıyor, bizler hayatlarımızın gerçekliğine ne kadar açığız, kurmaca gerçekliğimiz var mı, psikanaliz hakikatın hangi boyutuyla ilgileniyor vb. sorular etrafında şekilleniyor sohbetleri. Mektup biçiminde, soru cevap değil. Fikir ayrılıklarını gruplar, din gibi farklı dinamiklerle açıyorlar. Meraklısına tavsiye ederim. “Uydurulmuş bir ideal hakikat kimi zaman gerçek hakikattan daha iyi değil mi?” Bı soruda yoğunlaşıyor sohbet. Ve okurken aklıma Ibsen- Yaban Ördeği geldi. “Sıradan bir insanın hayatında inandığı yalanları elinden alırsanız, onun mutluluğunu da elinden almış olursunuz.” Bir çeviride ‘hayat yalanları’ diye geçiyordu sanırım. İyi Hikaye hayat yalanları üzerine ufuk açıcı bir sohbet. Yaban Ördeği de iyi bir oyun.

İyi HikayeJ. M. Coetzee · Can Yayınları · 202314 okunma

·

185 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.