Ayağa kalktım, uygun bir ilaç bulma düşüncesiyle, yakınlardaki bir eczaneye girerek, oradaki kadınla yüz yüze geldiğim anda, kadın yüzüne flaş tutulmuş gibi başını kaldırarak gözlerini fal taşı gibi açıp sopa yutmuş gibi doğruldu. Fakat o kocaman açılan gözlerde, şaşkınlıktan ve aşağılamadan eser yoktu ve tamamen yardım istermiş gibi hüzünlü bir ifadeye bürünmüştü. Off, bu insan da kesin mutsuz bir insan, çünkü insanların mutsuzluğu konusunda çok duyarlı. Bu düşünce aklıma takıldığında kadının, bir bastona dayanarak zar zor ayakta durduğunu fark ettim. Yaklaşmak isteğimi bastırarak, halen kadınla yüz yüze beklerken tekrar gözyaşlarım akmaya başladı. Bunun üzerine kadının o kocaman gözlerinden de gözyaşı düşmeye başladı. Öylece, tek bir söz söylemeksizin o eczaneden çıkıp, yalpalaya yalpalaya eve döndüm.
Sayfa 102Kitabı okudu
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.