Depresyonda olan biri bir psikiyatriste gittiğinde, genelde konu "kabullenmenin iyileştirici gücü" başlığına gelir. Çünkü bazen bazı şeyleri yapamadığını, hata yaptığını, değiştirmeye gücünün yetmeyeceğini kabullenmek insana iyi gelir. Kabullenmenin başarısızlık olarak empoze edildiği bir çağa inat, "ben bu işi elime yüzüme bulaştırdım." demek insana muazzam iyi gelen bir şeydir. Sınav kağıdında nerede hata yaptığını görüp, o konulara çalışmak gibidir kabullenmek. Bir başarısızlık değil, tam tersi başarının ilk adımıdır. Gücünün yetmeyeceğini anladığın zaman orada oyalanmazsın. Gücünün yeteceği başka şeylere yönelir ve hayatını daha güzel hale getirirsin.
Neden böyle bir giriş yaptım?..
Savaş enkazından çıkanlara "Allah-u Ekber!" denmesinden rahatsız olanlar var. Buna anlam veremiyorlar. Olabilir, anlıyorum onları...
Biz Müslümanlar, psikoloji biliminin sadece birkaç yüzyıl önce çözebildiği bu şifayı 1500 yıl önce çözmüştük zaten.
1500 yıldır biz; ne zaman çok mutlu olsak, kalbimiz yerinden çıkacak kadar heyecandan hızlı atsa "Allahu Ekber" deriz.
Sicim gibi gözyaşı akıtsak gözlerimizden, dünya bize dar gelmeye başlasa, zaman akıp gitmese o hüzünlü anlarımızda da "Allahu Ekber" deriz.
1500 yıldır biz; şaşkınlıktan küçük dilimizi yutacak hale geldiğimiz zaman ya da öfkeden deliye döndüğümüz zamanlarda da istemsiz "Allahu Ekber" deriz. Seviniyorsak ondan biliriz, üzülüyorsak ondan teselli bekleriz. Biz safa ile cefa arasında koşturduğumuz dünya hayatında her ne oluyorsa ondan biliriz.
Allahu Ekber" demek bize insan olduğumuzu, bu dünyada biz ne yaparsak yapalım her şeyin mükemmel gitmeyeceğini, ve biz aciz insanların bunu değiştirmeye gücümüzün yetmeyeceğini hatırlatır.
"Ben insanım ve bu kadarım. Daha fazlasını yapmaya gücüm yetmiyor. Çok hatalarım var ve muhtemelen yapmaya da devam edeceğim. Ama Allah öyle mi? O ne büyük ne yüce!" demektir Allahu Ekber.
Bize göre, mükemmeliyetçilik belasının salgın hastalık gibi ruhumuzu sardığı, her şeyi mükemmel yapma hırsımız yüzünden hiçbir şey yapamadığımız zamanlarda "eksik" olduğunu kabullenmenin ve o sakinlik ile yaşamanın ruh dinginliğinin anahtarıdır Allahu Ekber.
Ezgi Akgül