Ne olur ne olmaz diye, doğduğunda babana, varsa erkek kardeşlerine, hatta amcalarına, dayılarına, sonra da ilk fırsatta kocana teslim ediliyorsun. “Bir an evvel evlen de yerini bil” diyorlar sana. “Ne yani yıllarca yersiz miydim ben? Doğduğum bu ev benim neyimdi?” diye düşünmeye başlıyorsun. Böyle böyle, hiçbir yerin sana ait olmadığını, olamayacağını anlıyorsun. Babanın evinden kocanın evine gidiyorsun. Evden eve taşınan bir paketsin sen. Kapalı bir palet olarak doğup, açılmış bir paket olarak ölüyorsun!
Sayfa 196Kitabı okudu
·
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.