Akadca bizim dilden çok ayrıdır. Bizim dilimiz tek, iki veya üç hecelidir. Onlara çeşitli ekler koyarak veya kelimeleri yan yana dizerek anlam veririz. Örneğin, "e", ev demektir. "ete" evden, "eşe" eve gibi. "lu" adam, "gal" büyük; "lugal" bü- yük adam, "kral" demektir. Bir de yazın için çeşitli lehçelerimiz vardır. Bunların içinde en çok kullanılan, prenslere özgü emegir, kadınlara özgü emesal denilen lehçelerdir. Kadınlar konuşurken, yazarken kendi lehçelerini kullanırlar. Biz erkekler de bir kadın veya Tanrıçamızın ağzından söylenecek bir şiir veya şarkıyı kadın dilinde yazarız. Hatta hadımlar için de aynıdır.