Sayın görünmeyen düşman: Biliyorum, senin durumun, Monika'nın kalbini kazanmak bakımından daha elverişli. Ben seni tanımıyorum; tuzaklarına karşı tedbirler alamam. Fakat sen benim bütün düzenlerimi boşa çıkarabilirsin. Istediğin anda Monika'ya yaklaşabilirsin. Belki de bu anda onun yanındasın. Belki savaşın, eziyetin, endişeler içinde çırpınmanın dışında olduğun halde, yani ona benden daha az ihtiyacın olduğu halde onun yanındasın. Belki de benim gibi buhranlı, çaresiz değilsin; görünmeyen düşmanla ümitsizce savaşan bir çılgın değilsin.
.
.
Monika'nın benim için ne demek olduğunu hiçbir zaman bilemeyeceksin. Bütün istikbalimin, eserlerimin Monika'ya bağlı olduğunu, nefes alıp vermenin bile onun melinde olduğunu görebilsen, bilemediğim gölgeni aramıza salmaktan hemen vazgeçerdin. Gülünç duruma düştüğümü biliyorum. Allah benim belâmı versin; Hayır, kendine lider de hakaret edemezsin. Sevgili karının kulakları incinir. Ah görünmeyen düşman! Sen karşımdaki orduda olacaktın da, yarın ben sana gösterecektim.
Sayfa 273
·
26 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.