NOT: 1947 Adorno ve Horkheimer
- "Kültür endüstrisinin" standart ve kalıplaşmış ürünlerinde Aydınlanma felsefesinin idealleri inkâr edilir.
- Kültürel ürünler özgür bireyler oluşturmak yerine piyasa düzenini savunur ve kitlelerin itaatini güçlendirirler.
-Antisemitizme gelince onun aşikâr mantıkdışılığı Aydınlanma'nın rasyonelliğinin "sınırlarının" paranoyaya yenik düşmüş bir diğer yönüdür.
- "Yanlış bir toplumsal düzenin doğal olarak yol açtığı bir hatayı giderme arzusu" Yahudileri hedef alır. Özellikle de otorite ve önyargılar üzerine yürütülen ampirik çalışmaların hazırlayıcısı ve sürdürücüsü olan bu "felsefi fragmanlar" boyunca ("Felsefi fragmanlar" 1944'te yalnızca ayrıcalıklı birkaç kişiye dağıtılmış olan ticari olmayan ilk baskının ismidir) üçlü bir meydan okuma ortaya çıkar:
* Faşizm, bir geriye gidiş ya da modernitenin tarihsel çizgisinde bir rotayı şaşırma hali olmaktan ziyade, Batı rasyonalitesinin dinamiklerinde dahi kök salmış bir durumdur.
* Bilimsel aklın ilerleyişi, her türlü ahlaki ve politik gerilemeye karşı bir direniş aracı olmaktan ziyade, kültürün barbarlığa bu vahşice yuvarlanışının bir semptomu, hatta kaldıracı konumundadır.
* Liberal demokrasilere gelince onlar bir savunma kalesi oluşturamayacak kadar sıkı bir biçimde kapitalizmin yasasına bağlıdır ve bu nedenle de "kitlelerin manipülasyonunu" sağlamakta otoriter rejimlerden geri kalan yanları yoktur.
·
30 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.