Cumhuriyetimizin 100. Yılını büyük bir gururla kutlarken, büyük zaferimizin ve başarımızın mimarı Mustafa Kemal Atatürk’ü, silah arkadaşlarını ve tüm kahramanlarını, İlber Hocamızın bu kitabını okuyarak anmaktan daha uygun bir zaman olamazdı.
İlber Ortaylı’nın bu son kitabı, Osmanlı İmparatorluğu’nun son döneminden başlayarak, Kurtuluş Savaşı’nın kazanılmasıyla kurulan T.C.’nin ilk yıllarına kadar olan dönemi anlatır. Herkesin okumayı çok seveceği, akıcı ve didaktik bir dille yazmış İlber Hoca. Ana başlıklar altında topladığı konularla çok güzel bir özet kitabı olmuş. Okurken onun karşısında oturuyor ve bana canlı canlı kendi sesiyle anlatıyormuş gibi hissettim. Çünkü geçmişi anlatırken, güncel olayları da değerlendiriyor. Bazı kısımları birkaç kez hatırlatmış, bence bunu kasten de yapmış olabilir, işine gelmeyenler için bir nevi gerçeği özellikle tekrarlamış durmuş gibime geldi. Malum, okuyarak değil, tarihi dizilerden öğrenen bir milletiz. Örn. Lozan, On İki Ada, Ermeni Tehciri, 2. Dünya Savaşı ve ekonomik buhran gibi konularla kitabında, hâlâ cehalet içinde kalmış bir kitleye direkt olarak hitap ediyor.
Millî bayramlarımızı kutlamanın önemini ve Çanakkale’nin bize ne kazandırdığını hatırlatıyor. Bunları hatırlatma sebebi ise bizim Cumhuriyete sahip çıkmakta yetersiz kaldığımız. Bilhassa bunu geçmiş 100. yıl kutlamalarında da fark ettiğimiz gibi, bir Türk milletine yakışan bir kutlamanın olmadığı gerçeği.. Neyse kısacası, abartılı bir övgüden, destansı bir anlatımdan bağımsız, gerçek tarihi ve bu tarihi yaratan kişileri anlatan, kurucu değerlere geri dönmemizi ve asla Cumhuriyet ruhumuzu kaybetmemeyi tavsiye eden bir eser. Teşekkürler, İlber Ortaylı..
Her yaş grubunun okumasını tavsiye ediyorum.
Son olarak kitaptan İlber Hocamızın bize Son Sözü:
“Biz, paraları olsa da onurlu babaların çocuklarıyız. Gösterdikleri yollarla bize iyi kapılar açtılar. Açtıkları yoldan gidemiyorsak bu kendi kabahatimizdir. Türkiye Cumhuriyeti’ni kuran insanların idealini takip etmemiz gerekiyor. Çünkü onlar, devrin modası olan demokrasi düşmanlığına değil, kurdukları cumhuriyetin demokrasi niyetli bir devlet olarak devamına çalıştılar. İki harbin arasında birtakım sakat ittifaklara girerek boş işler, hayaller ve savaşlara katılmaktan ziyade sulh istediler. Ülkeyi harbin dışında tuttular. Bunun bize getirdiği kazanç ortadadır. Hepsini şükranla anıyoruz ve anmalıyız.” (s. 273)
~İlber Ortaylı~
Kaçırdığım incelemeler. Benim ana sayfama okumak istediğim hiçbir kullanıcının paylaşımı düşmüyor. Nasıl bir algoritması var çözemiyorum bu uygulamayı.