Erkeğin örgütlediği, kadının rıza gösterdiği ve söz konusu olan şeyin sevme girişmi ama Hiç için [Boşuna] sevme; onları sonuçta habersizce harekete geçiren bu hiçten başka nesnesi olmayan ve boş yere birbirlerine dokunmaktan başka hiçbir şeye maruz bırakmayan girişim olduğu bir hapishane cemaati. Sevinç ya da nefret değil, tek kişilik bir zevk, tek kişilik gözyaşları, merhametsiz bir Üstben'in baskısı, ve nihayet tek bir şeyin egemenliği, dolanıp duran, paylaşılmaya değil hatırlanımaya izin veren ölümün egemenliği, ölünemeyen ölüm, iktidarsız, sonuçsuz, esersiz ölüm, "kelimelere dökülemeyen yaşamın, sonuçta birleşmeyi kabul ettiğin tek yaşamın" (Rene Char) çekiciliğini, taşıdığı alayda koruyan ölüm. İki varlığın, kendi gözlerinde değilse de bizim gözümüzde ortak yalnızlıkları ortaya çıksın diye, alacakaranlıktan tan sökümüne giden bir zaman süresince birbirlerini tamamen, bütünüyle, kesin ve eksiksiz olarak birbirlerine sunmaktan başka varlık nedenlerinin olmadığı bu uzarnda nasıl aranmaz, evet, nasıl aranmaz ve bulunmaz "negatif cemaat, cemaati olmayanların cemaati"?
·
138 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.