"Birbirine tutturulan notlar, ayraç içine alınan ara notlar, ana metne eklenmiş dipnotlarla ilerleyen Karasu metinleri gerçekten de kat yerlerinin, makas izlerinin, teyellerin açıkta bırakıldığı bir doku- mayı andırır. Tek bir esinle biçimlenmiş bir kusursuz yapıt değil, başka yazı olasılıklarını da hissettiren ("şimdi güneşin doğuşunu düşünerek yeniden yazmalı"), kumaş gibi dokunmuş, kumaş gibi yırtılabilen ("masalın da yırtılıverdiği yer") bir yazı."